به‌گزارش میراث‌‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، عاطف رشنویی روز دوشنبه ۲۶ آبان‌ماه ۹۹ با اعلام این خبر افزود: «فصل دوم عملیات نجات‌بخشی محوطه باستانی جوبجی به سرپرستی میثم حسین‌زاده ازسوی اداره‌کل استان از ابتدای پائیز سال جاری آغاز شد، که نتیجه آن در کاوش‌های فصل اخیر کشف این دو تابوت سفالی بود.این تابوت‌ها با همکاری گروه باستان‌شناسی این پایگاه به‌منظور مطالعات اولیه و حفاظت‌های لازم به مکان امن انتقال داده شدند.»
او ادامه داد: «باتوجه به فراهم بودن شرایط انجام آزمایش‌های اولیه در مجموعه میراث جهانی و موزه هفت‌تپه، بنا بر درخواست سرپرست تیم کاوش، گروه باستان‌شناسی پایگاه به سرپرستی مهدی عالی‌پور ،به محل کاوش اعزام شدند و پس از انجام عملیات نجات‌بخشی در محوطه، دو تابوت سفالی با رعایت استاندارهای حفاظتی لازم برای انجام مطالعات اولیه، مرمت و حفاظت‌های لازم، به مکان امن منتقل شدند.»
مهدی عالی‌پور سرپرست تیم نجات‌بخشی و حفاظت تابوت‌ها نیز عنوان کرد: «از ابتدای این کاوش نجات‌بخشی تنها یک تابوت نمایان شده بود که پس از استقرار تیم و انجام اقدامات اولیه مطالعه و حفاظت و آزادسازی تابوت نخست، تابوت دیگری نیز در پشت آن نمایان شد.»
او افزود: «باتوجه به شرایط بد آب‌و‌هوایی، سبک‌سازی تابوت‌ها در محل کاوش انجام نشد و تابوت‌ها به صورت کامل بلوک‌برداری شدند.»
عالی‌پور تصریح کرد: «جابه‌جایی هر دو تابوت با رعایت قوانین حاکم بر حفاظت، پس از انجام مستندنگاری، تثبیت، حفاظت‌های اولیه و بلوک‌برداری توسط کارشناسان متخصص پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه انجام شده و برای مطالعات تخصصی‌تر انسان‌شناسی و مرمت، به مکان امن انتقال داده شده‌اند.»
او با بیان این‌که جنس تابوت‌ها، سفالی و تدفین در آن‌ها احتمالا کامل است، اضافه کرد: «باتوجه به عدم تکمیل مطالعات، هنوز دورۀ تاریخی تابوت‌ها مشخص نیست و پس از تکمیل نمونه‌برداری‌ها و سن‌یابی، گزارش‌های تکمیلی در این باره توسط پایگاه میراث جهانی هفت‌تپه منتشر خواهد شد.»
جوبجی، محوطه‌ای چنددوره‌ای متعلق به دوره ایلامی، دوره هخامنشی و اشکانی است. این محوطه بین روستاهای جوبجی و دهیور شهر رامهرمز قرار دارد که در سال ۱۳۸۵ حین عملیات عمرانی انتقال آب به رامهرمز، کشف شد، در سال ۱۳۸۶ دو تابوت متعلق به دو بانوی ایلامی حین عملیات کانال‌کشی سازمان آب و برق خوزستان به دست آمد. محوطه در دوم مردادماه ۱۳۸۷ با شماره ۲۳۰۵۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
کاوش و نجات‌بخشی در این منطقه از سال ۸۶ تا ۹۷ به سرپرستی آرمان شیشه‌گر عضو هیأت علمی پژوهشگاه باستان‌شناسی و پس از آن به سرپرستی میثم حسین‌زاده مسئول بخش باستان‌شناسی اداره‌کل استان ادامه پیدا کرد.
انتهای پیام/
